บทที่ 19

อาร์เธอร์ตามเอเลนมาทันที่สวนหลังบ้าน เขาเอื้อมมือไปคว้าข้อมือของเธอ “เอเลน หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”

เอเลนสะบัดมือออกอย่างแรงจนอาร์เธอร์ถึงกับตะลึงไปชั่วขณะ

เธอขยับตัวไปด้านข้างเพื่อหลบสัมผัสของเขา ดวงตาของเธอเย็นชา “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน”

“นี่เธอเป็นอะไรอีก?”

ความอดทนของอาร์เธอร์ใกล้จะหมดลงเต็มที ท่าทีห่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ